หากมันยากนักที่ต้องคิดบวก ก็ระบายมันออกมาผ่านน้ำตาซะ
มีคนบอกไว้เสมอ หากเจอเรื่องแย่ ๆ มาก็ให้ยิ้มเข้าไว้เพื่อรับมือกับมัน ยามที่โลกเป็นสีสัน มีแสงส่องสว่างขึ้นมา และมีบรรยากาศราวกับฟ้าหลังฝนให้เราได้สัมผัสเมื่อไหร่ เรื่องแย่ ๆ ที่ต้องเผชิญ ประเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นเอง
แต่ไม่เห็นมีใครบอกเลย ว่าระหว่างที่ต้องรับมือกับความเศร้า เราควรทำอะไร แค่คิดบวกเข้าไว้น่ะเหรอ? แล้วจะคิดได้ยังไงในเมื่อโลกมันมืดสนิทไปหมด
หากใครเคยผ่านช่วงเวลาเลวร้ายมาคงเข้าใจดีว่ามัน "ยากมาก" ในการ "พยายาม" คิดแต่เรื่องดี ๆ ในวันที่เลวร้าย เพราะยิ่งพยายามกลับยิ่งเจ็บปวด ความรู้สึกแย่เหล่านั้นไม่หายไป ซ้ำร้ายยังทวีความรุนแรง
เราได้ดูภาพยนตร์แอนิชันเรื่อง Inside Out (2015) เป็นเรื่องราวของไรลีย์ เด็กสาวผมสั้นตัวเล็ก ๆ ต้องย้ายที่อยู่เข้ามาพักในตัวเมือง แน่นอนว่าการปรับตัวให้เข้ากับสถานที่ใหม่ ๆ เป็นอะไรที่ยากสำหรับเด็กน้อย หากเขาไม่เข้าใจและไม่รู้วิธีจัดการกับมัน
ทั้งสังคมใหม่ พื้นที่ใหม่ เพื่อนใหม่ สิ่งเหล่านี้ย่อมเป็นของใหม่ที่ไรลีย์ไม่คุ้นชิน ตรงนี้เองที่หนังแสดงให้เห็นถึง อารมณ์ ต่าง ๆ ออกมาเป็นตัวละครอย่าง ลั้ลลา เศร้าซึม หยะแหยง ฉุนเฉียว และกลั๊วกลัว
โดยอารมณ์ทั้ง 5 ต้องคอยปกป้องไรลีย์จากเรื่องต่าง ๆ ที่ต้องเจอ เดิมทีไรลีย์เป็นเด็กหญิงร่าเริงมาก่อน แต่เมื่อต้องเจอกับสภาพแวดล้อมที่ต่างจากเดิม ตัวละครอย่างลั้ลลาจึงพยายามควบคุมไม่ให้ตัวละครเศร้าซึมทำให้ไรลีย์ร้องไห้ เพราะมองว่าการแสดงอารมณ์ ทางลบ ออกมาจะทำให้พ่อแม่มองไรลีย์เปลี่ยนไป แต่นั่นเป็นการกระทำที่ผิดพลาดของลั้ลลาจนเรื่องราวไม่เป็นอย่างที่คิด
อย่างที่กล่าวไว้ในตอนต้น เพราะคำพูดที่บอกว่าต้อง "คิดบวก" และ "ยิ้มเข้าไว้" ตลอดเวลาเพื่อให้ก้าวข้ามปัญหาเหล่านั้นได้มันครอบความคิดเราเอาไว้อยู่ ทำให้เราต้องพยายามมองหาแสงสว่างท่ามกลางหลุมดำมืด ไม่กล้าแสดงอารมณ์ออกมาทั้ง ๆ ที่ข้างใน "ใจ" เรามัน "ต้องการ" ร้องไห้
สุดท้ายแล้ว หนทางที่ดีขึ้นเมื่อไรลีย์ไม่ได้แสดงอารมณ์ดังใจต้องการก็คือการ "ร้องไห้" ออกมานั่นเอง
ตอนที่นั่งดูภาพยนตร์เรื่องนี้ ครึ่งแรกเรายังเห็นด้วยเลยว่าไม่อยากให้ไรลีย์ร้องไห้ และมองตัวละครเศร้าซึมเป็นตัวร้ายเพราะมาขัดขวางไม่ให้ไรลีย์มีความสุข ทว่าเมื่อเรื่องดำเนินไปจนเกือบจะถึงตอนจบ ลั้ลลาได้ปล่อยให้เศร้าซึมได้แสดงอารมณ์เศร้าที่เก็บเอาไว้ออกมาอย่างเต็มที่ ผลที่ได้คือพ่อแม่ต่างกอดปลอบและได้เข้าใจถึงความรู้สึกที่ไรลีย์ต้องเจอ มันช่วยฮีลให้ไรลีย์รู้สึกดีขึ้น ต่างจากตอนที่ลั้ลลาพยายามให้ไรลีย์แสดงอารมณ์ร่าเริงและเก็บความเศร้าเอาไว้ในใจ
ยิ่งเก็บอารมณ์เอาไว้ จะยิ่งเศร้ากว่าเดิม ยิ่งพยายามคิดบวก ก็ยิ่งทำให้เรากลบความรู้สึกแย่ให้ลึกลงไปในใจ พอถึงคราวมันปะทุออกมาเมื่อไหร่ เวลานั้นอาจทำให้การมีความสุขไม่ใช่เรื่องง่ายอีกแล้ว
ไม่ว่าตอนนี้ใครกำลังเผชิญเรื่องเลวร้ายอยู่ เราอยากบอกเอาไว้ว่า "หากมันยากนักที่ต้องคิดบวก ก็ระบายมันออกมาผ่านน้ำตาซะ"
การร้องไห้จะช่วยให้เราใจเย็นลงและค่อย ๆ คิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ ไปทีละขั้น เมื่อเราไม่มองข้ามอารมณ์แห่งความเศร้าจะทำให้ความคิดเราถูกจัดระเบียบ จากนั้นทางออกของปัญหาหรือแสงสว่างที่พยายามเอื้อมหยิบ ก็จะปรากฏชัดขึ้นเอง
---
ที่มา
Inside Out 2015
---
About the author: ฬ. Jula
