วิธีรับมือกับ 'วันห่วย ๆ'

ชีวิตคนเราเปรียบเสมือนท้องฟ้า ต้องมีวันที่แดดจ้าและฝนพรำ หรือบางวันอาจเกิดพายุโหมกระหน่ำจนแทบจะรับมือไม่ไหว แต่สุดท้ายไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไร ชีวิตยังคงต้องเดินหน้าต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะสิ้นลมอยู่ดี

หลายครั้งหลายหน เวลาเจอเรื่องราวแย่ ๆ สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ “ร้องไห้” ออกมาเท่านั้นแหละ แล้วความรู้สึกทุกอย่างที่มันอัดอั้นก็จะค่อย ๆ ระบายออกมาผ่านน้ำตา เหมือนอย่างที่ไรลีย์ (Movie: Inside Out) ได้ร้องไห้ยามต้องเจอกับปัญหาแล้วกักเก็บมันเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นการย้ายบ้านใหม่ การต้องปรับตัวเข้ากับเพื่อน ๆ หรือต้องเติบโตขึ้นมาโดยเพื่อนสนิทไม่ได้เดินไปในเส้นทางเดียวกันจนกลัวว่าจะถูกทอดทิ้ง แล้วสุดท้ายไรลีย์ก็ผ่านมันมาได้จริง ๆ แต่ไม่ใช่เพราะร้องไห้อย่างเดียว เธอยังได้ “พูดคุยเรื่องราวที่เจอกับคนอื่น” ทั้งเพื่อน ทั้งพ่อแม่ และทุกคนต่างก็โอบกอดเธอ ช่วยให้ผ่านปัญหาเหล่านั้นไปได้

นอกจากการร้องไห้และพูดคุยปัญหากับคนอื่น ๆ จะช่วยให้วันแย่ ๆ นั้นผ่านไปได้อย่างง่ายดายแล้ว วิธีที่อยากแนะนำที่สุดคือ “นอน” จริงอยู่ที่ต่อให้นอนไป ปัญหาก็ไม่อาจจางหาย อีกทั้งยังดูเหมือนเป็นการกองงานทิ้งไว้โดยที่ไม่แม้แต่จะสามารถทำเสร็จให้ทันตามเวลาได้ไม่ต่างจากคนไร้ความรับผิดชอบ แต่ในอีกมุมหนึ่ง การนอนไม่ใช่การหนีปัญหา มันคือการพักผ่อนทั้งร่างกายและจิตใจ ต่อให้ปัญหานั้นต้องการการแก้ไข ณ ตอนนั้นแบบทันที

ทว่าร่างกายอ่อนล้าและจิตใจเผชิญกับความกดดันต่อเนื่องมายาวนานจะช่วยให้แก้ปัญหานั้นสำเร็จได้ยังไง? เพราะฉะนั้น วิธีนอนหลับนี่แหละจะช่วยให้เราสามารถแก้ไขปัญหาที่ค้างคาอยู่ในวันถัดไปได้ หรือบางทีอาจได้ประโยชน์ที่ดีกว่าด้วยซ้ำ

เคยไหมเวลาต้องคิดงานอะไร เราจะสามารถคิดได้ดียามอยู่ในสภาวะอารมณ์ผ่อนคลาย การเลือกนอนเพื่อพักผ่อนดีกว่าตะบี้ตะบันคิดแก้ไขก็เป็นวิธีเดียวกับที่ทำให้อยู่ในสภาวะอารมณ์ผ่อนคลายก่อน แล้ววิธีการแก้ปัญหาก็จะเกิดขึ้นมานั่นเอง

หรือ 3 วิธีที่กล่าวไปยังไม่ได้ผล “การเขียนบันทึกความรู้สึก” ก็เป็นอีกหนึ่งหนทางที่อยากแนะนำ หากไม่สามารถหาใครมาระบายเพื่อบอกกล่าวความในใจได้ การเขียนบันทึกความรู้สึกในวันที่แย่อาจเป็นวิธีที่ดีในการช่วยระบายความเครียด เพราะการเขียนจะช่วยสะท้อนความคิดและความรู้สึกได้ชัดเจนขึ้น การอ่านในสิ่งที่ตนได้เขียนออกไป เมื่อมานั่งทบทวนดี ๆ อาจสามารถคิดหาทางแก้ไขปัญหาและรับมือได้ก็ได้

จงจำไว้ว่าไม่มีใครที่ไม่มีวันโคตรจะบรมห่วยเลยในชีวิต ต่อให้บุคคลนั้นจะสูงส่ง มีหน้าที่การงานที่ดี มีแต่คนเชิดหน้าชูตา คนที่ตรงตาม Standard ทุกอย่างของสังคม ไม่เว้นแม้แต่คนที่ร่าเริงมาตลอดชีวิตก็ตาม ทุกคนล้วนมีวันที่แดดจ้าและฟ้าครึ้มด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่เรื่องราวที่แต่ละคนเจอ แทบไม่ได้บอกออกสื่อหรือบอกคนไกลตัวเท่านั้นเอง

แต่ไม่ว่ายังไง ก็ขอให้ทุกคนผ่านเรื่องราวปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตได้นะ รู้ว่ามันยากแหละ แต่ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ บางทีอาจมีรุ้งกินน้ำขึ้นให้ได้เชยชมในตอนท้ายด้วยก็ได้ สู้ต่อไปนะทุกคน

—

About the author: ฬ. Jula